21 Nisan 2015 Salı

KCBT: Eksik Parça | Michelle Hodkin - Yorum

"Bir gün uyandığında son birkaç gününü hatırlayamadığını düşün... "

Kitap:Eksik Parça
Yazar:Michelle Hodkin
Yayınevi:Pegasus Yayınları
Sayfa Sayısı:424
Tür:Gerilim-Gizem
Puan:4/5
Bir gün uyandığında son birkaç gününü hatırlayamadığını düşün... Mucizevi bir şekilde kurtulduğun kazada tüm arkadaşlarını kaybettiğini, Ailenin yeni bir sayfa açmak için taşınmak zorunda kaldığını, Kendi geçmişinle ilgili senden daha fazlasını bilen bir çocukla tanıştığını, Tüm yaşadıklarından sonra yeniden âşık olabildiğini, Gerçek olması imkânsız halüsinasyonlar gördüğünü, Aklını kaçırdığından endişelenmeye başladığını düşün. Ne yapardın? Mara Dyer işte bu sorunun cevabını öğrenmek üzere… 
"Mara Dyer'ın unutulmaz bir rüyayı andıran, gizemli ve romantik hikâyesi sizi esir alacak." -Cassandra Clare, New York Times çoksatanı Mortal Instruments serisinin yazarı-
"Eksik Parça kara mizah, merak uyandıran gerilim ve samimiyet arasında nadir bulunan bir denge kurmayı başarmış. Bir an kahkaha atarken hemen arkasından korkup tüm ışıkları açarak battaniyenin altına girmek istedim. Michelle Hodkin, tüyler ürperten betimlemeleri ve iç ısıtan romantik sahneleriyle yetenek ve kalitesini gözler önüne sermiş. Daha önce böyle bir roman okumamıştım." -Veronica Roth, New York Times çoksatanı Divergent serisinin yazarı-
"Eksik Parça, zekice yazılmış, büyüleyici bir gerilim romanı. Gizemli erkekleri, tehlikeli kadınları ve çok karmaşık aşk hikâyelerini sevenler için mükemmel bir eser." -Kirsten Miller, New York Times çoksatan yazarı-
"Vay canına. Michelle Hodkin'in ilk kitabı sizi son sayfasına kadar merakta bırakacak." -Beth Revis, New York Times çoksatan yazarı-
"Şiirsel ve tatlı olduğu kadar ürkütücü ve karmaşık hikâyesiyle Eksik Parça'yı elimden bırakamadım. Bu kitabı okurken bütün ışıkları açın." -Rachel Hawkins, New York Times çoksatan yazarı-
-Yorum-
Merhaba! Uzunca bir aradan sonra tekrar blogtayım. Yaklaşık bir aydır ne bloga uğruyordum ne de kitap okuyordum. Bunun nedenini de beni az çok takip ediyorsanız biliyor olmasınız. Benim için birazcık zorlu bir vize haftası döneminden geçtiğim için blog ile ya da youtube ile hiç ilgilenememiştim. Ama bu uzun aradan sonra tekrar yavaş yavaş bloga ve youtube'a yönelmeye çalışacağım. Bugün de Kitap Canavaları olarak bu ayda gerçekleştirdiğimiz ve Pegasus Yayınları'ndan çıkan Eksik Parça | Michelle Hodkin kitabı için yaptığım incelemeyi paylaşmaya çalışacağım. Eksik Parça ya da orjinal adıyla The Unbecoming of Mara Dyer bizde çıkmadan önce yurtdışında oldukça ilgi görmüş bir kitap, hatta seriydi. Benim instagramda olsun ya da yabancı booktuberların videolarında olsun sürekli gördüğüm bir kitaptı. Kitabın bizde de çıkması ile birlikte sonunda bu çok beğenilen kitabı okuma fırsatımız oldu.


Oldu ama şimdi kim ikinci kitabı bekleyecek. Çünkü ilk kitap bana göre oldukça gizemli ve ters köşe bir yerde bitti. Ve devam kitabını oldukça merak ediyorum. Yazar o son sayfada, o son cümlede kitabı okuyan herkesi ters köşe etti resmen. Nasıl olur?, Nerden çıktı bu? dediğimiz bir yerde bitti ve haliyle böyle olunca da insan hemen ikinci kitabı okumak istiyor. Şimdi böyle yazınca kitap çok mükemmelmiş gibi görünebilir gözünüze, kimisine göre de öyledir belki de. Ama bana göre eksik yanları da vardı tabi ki. O yüzden şimdi ilk önce kitabın konusundan sonra da eksik bulduğum kısımlarından bahsetmeye çalışacağım. Bakalım yapabilecek miyim? :D

Kitabın ilk sayfası bir mektup ile başlıyor. Mara Dyer'ın yazdığı ve ilk cümlesi "Benim adım Mara Dyer değil!" dediği bir cümle ile. Yani bir nevi kitap daha ilk sayfasında gizemli olayların olacağının sinyalini veriyor diyebiliriz. Her neyse, Mara bir gece en yakın arkadaşı Rachel, sevgilisi Jude ve onun kız kardeşi Clare ile birlikte sırf eğlence olsun diye arkadaşlarına uyarak yıkık dökük bir akıl hastanesine gidiyor. Amaç biraz ürpertici ve daha sonra hatırlamak istedikleri eğlenceli bir gün geçirmek. Tamam oldukça ürpertici bir gece oluyor ama o kadar da eğlenceli geçmediğini söyleyebilirim. O gece bir kaza oluyor ve harabe bina yıkılıyor, Mara'nın tüm arkadaşları orada hayatlarını kaybederken buradan sağ çıkmayı başaran tek kişi Mara oluyor. Ama bir sorun var, daha sonra gözlerini bir hastane odasında açan Mara son birkaç güne dair hiçbir şey hatırlamamaktadır ve bu olayı da enkazda hayatta kalan tek kişi yani Mara bilmektedir.

Bu olaydan sonra da Mara ve ailesi başka bir yere yani Croyden'a taşınıyorlar. Mara her ne kadar yaşadıklarından kaçmaya çalışsa da ölen arkadaşlarından kaçamıyor. Aynalarda veya okulda sürekli ölen sevgilisi Jude'u görmeye başlıyor ve yavaş yavaş delirmeye başladığını düşünüyor. Bunların üstüne yeni taşındığı yerde de gerçekleşen ve merkezinde Mara'nın bulunduğu bir takım gizemli olaylardan sonra Mara tüm bunların gerçek mi yoksa sadece kafasının içinde gerçekleşen olaylar mı olduğunu anlamaya çalışıyor, ki itiraf edeyim sık sık ben de bu olay gerçek dediğimde birden yok yok kız delirmeye başladı ya da burada kesin hayal görüyor dediğim kısımlarda da olaylar gerçeklik kazanmaya başlıyordu. O yüzden kitap buralarda beynimi zorladı diyebilirim :D

Daha sonra yeni okulunda tanıştığı ve kitabın ana erkek karakteri olan Noah Shaw ile karşılaşmasından sonra konu yavaş yavaş derinleşmeye ve daha gizemli bir hal almaya başlıyor. Birazda sıkıldığım ve beğenmediğim kısımlardan bahsedeyim. Kitap, ilk yarısından fazlasını okuduğumda bende normal bir kitap havası yaratmıştı. her ne kadar biraz gizem olsa da bu beni ilk başlarda çok fazla germedi ve dediğim gibi kitabın ilk yarısı biraz sıradan gibiydi. Hatta Cassandra Clare ve Veronica Roth gibi ünlü yazarların kitabın arka kapağında yer alan ve kitap hakkında yaptıkları oldukça iyi yorumlara ilk başlarda anlam verememiştim. Ama daha sonra onlara hak verdim çünkü kitap son 100 sayfasında bambaşka bir tempo ve hikaye yakalamayı başardı. Tüm bu olayların nedenlerini yavaş yavaş öğrenmeye başladık ve o son gerçekten ürperticiydi! Benim gerçekten tahmin edemediğim bir şekilde bitti. Hatta o son yüzünden de kitabı bitiince kapağı kapadım ve biraz boş boş kitaba baktım. Az önce ne oldu öyle diye :D
Yani kitaba o son 100 sayfası yüzünden 3 yerine 4 puanı rahatlıkla verdim. Ve devam kitabını da çok merak ediyorum. Bu olayın nasıl olduğunu ve bunun sonucunda da neler olacağını merakla bekliyorum. Karakterler ise iyiydi bence. Mara için çok bir şey söylemeyeceğim, çünkü gözüme batan kısımları yoktu. Çok aşırı sevmesem de okurken keyif aldığım kısımlar ise Noah ve Mara'nın küçük kardeşi Joseph'ın birbirleriyle yaptıkları diyaloglar oldu. Kısacası Eksik Parça orta seviyede devam eden ama sonra iyi bir tempo tutturup güzel ve merak ettirici bir yerde biten bir kitaptı benim için. Sevdim ben gerçekten, tavsiye ederim.
Katkılarından dolayı Pegasus Yayınları'na teşekkür ederiz.

a Rafflecopter giveaway

5 yorum:

  1. Ya ben bir şey sormak istiyorum eksik parçanın bir seri olduğunu öğrendim sende bahsetmişsin zaten 2. kitap çevrilecek mi bir fikrin var mı ?

    YanıtlaSil
  2. Evet çevirildi. Devam kitabı Bıçak Sırtı adı ile yakın zaman önce çıktı!

    YanıtlaSil
  3. Yanıtlar
    1. Sorunu tam anlayamadım malesef, kapakların orjinal isimlerini mi sordun acaba?

      Sil
  4. 3.kitap ne zaman çıkacak biliyor musun?

    YanıtlaSil

 

Subscribe to our Newsletter

Contact our Support

Email us: Support@templateism.com

Our Team Memebers